Vakcinacija predstavlja jedno od najznačajnijih dostignuća u medicini čija je primjena doprinijela kontroli i prevenciji infektivnih bolesti. Međutim, sve vrijeme razvoja ovog polja medicine prate i različite kontroverze o štetnosti vakcina, povezanosti sa mnogim bolestima, te različitim istraživanjima koja navodno potvrđuju razne ukorijenjene zablude.
Na Facebook stranici „Do hristove pobjede – Ilija Vujović“ 24. avgusta podijeljen je video u kojem američki pedijatar Lorens Palevski (Lawrence Palevsky) govori o prisustvu aluminijumskih nanočestica u vakcinama i njihovom potencijalnom lošem uticaju po zdravlje ljudi.
Palveski je govorio na javnoj tribini još 22.11.2019. pred Komitetom za javno zdravlje. Cijeli snimak dostupan je na ovom video linku, a kraća verzija (originalni izvor transkribovane izjave koja je objavljena na FB stranici koja je predmet provjere) možete pogledati ovdje.
Palevski u videu navodi:
„Mi nismo procijenili sigurnost aluminijumskih nanočestica i ubrizgavanje istih, gdje idu kada uđu u tijelo i da li ulaze u mozak“.
U priručniku (Aluminijum u vakcinama – šta treba znati, koji je objavljen 2014. godine) od strane Centra za edukaciju o vakcinaciji koji je član Svjetske zdravstvene organizacije (SZO) i koji objavljuje sadržaj u skladu sa propisima koji su definisani od strane Globalnog savjetodavnog odbora za bezbjednost vakcina (Global Advisory Committee on Vaccine Safety – GACVS) objavljenje su sažete relevantne informacije o prisustvu aluminijuma u vakcinama.
Oni navode da postoje vakcine koje sadrže aluminijum poput vakcina koje sprečavaju hepatitis A, hepatitis B, difteriju, veliki kašalj… Međutim, ne sadrže sve vakcine aluminijum.
Objašnjeno je i da je uloga aluminijuma u vakcinama da poboljša imunološki sistem, te da se on u vakcinama nalazi u malim dozama koje ne mogu nanijeti štetu organizmu, kao i da se neke soli aluminijuma koriste za poboljšanje imunološkog odgovora na vakcinu čak više od 70 godina.
Priručnik se bavi i pitanjem koje je problematizovao doktor Palevski, a koje glasi: Gdje ide aluminijum kad uđe u tijelo.
„Većina aluminijuma koji ulazi u tijelo eliminiše se brzo. Iako sav aluminijum prisutan u vakcinama ulazi u krvotok, manje od 1 odsto aluminijuma prisutnog u hrani apsorbuje se kroz crijeva u krv. Međutim, jednom kad se aluminijum nađe u krvotoku, on se prerađuje slično bez obzira na izvor. Otprilike 90 odsto se obrađuje vezanjem za protein koji se zove transferin i oko 10 odsto je vezano citratom. Jednom kad se veže, većina aluminijuma će se eliminisati kroz bubrege, mala količina putem žuči, a dio se zadržava u tjelesnim tkivima. Otprilike polovina aluminijuma u krvotoku eliminiše se u manje od 24 sata i više od tri četvrtine eliminiše se tokom dvije nedjelje“, navodi se u priručniku.
U obavještenju iz 2008. godine Globalnog savjetodavnog odbora za bezbjednost vakcina se navodi:
„Trenutno nema dokaza o zdravstvenom riziku od vakcina koje sadrže aluminijum niti bilo kakvog opravdanja za promjenu trenutne prakse vakcinisanja“.
Globalni savjetodavni odbor za bezbjednost vakcina u svom zvaničnom izvještaju iz 2012. godine (str 282/283) navodi da se bavio objavljenim radovima u kojima se navodi da je aluminijum koji se nalazi u vakcinama povezan sa poremećajima iz autističnog spektra. Međutim, ove studije su ocijenjene kao ozbiljno manjkave. Na sajtu SZO dostupni su i drugi izvještaji o provjerama povezanosti aluminijuma sa drugim bolestima.
U videu se dalje navodi:
„U Evropi imamo naučnike koji su uradili studije o nanočesticama aluminijuma i pokazale su da to može da ostane u mozgu godinama i decenijama. I sada imao epidemiju neurorazvijenih poremećaja kod odrslih uključujući Alchajmerovu bolest. A jedan od glavnih faktora koje su pronašli u mozgovima ljudi sa Alchajmerom je nanočesica aluminijuma koji je povezan sa vakcinama koje dajemo“.
Međutim, ne postoje relevantni dokazi i studije koji bi potkrijepili ovu tvrdnju.
Zbog iznošenja nepotvrđenih stavova, bez pozivanja na relevantne izvore ovu objavu ocjenjujemo kao dezinformaciju. Ocjenu “Dezinformacija” dobija medijski izvještaj koji u sebi sadrži “miks” činjenica i netačnog ili poluistinitog sadržaja. U ovakvim slučajevima, mediji ne moraju nužno biti svjesni netačnih informacija koje su objavljene zajedno sa istinitim. Takođe, ovom ocjenom biće tretirani i izvještaji koji imaju lažne atribucije ili naslove koji ne oslikavaju tekst u smislu tačnosti informacija.
Viralne objave: Dezinformacija
